Het algemene principe in de Islam is als volgt: Het is haram om willens en wetens een middel te zijn om een zonde te begaan.
Met andere woorden: “Als een verkoper weet dat de koper een zonde gaat begaan met het ding dat hij koopt, dan is het haram voor hem om dat ding te verkopen.” (zie Ibn Hajar, al-Fatawa al-Kubra, 2/270)
“…Helpt elkaar niet in zonde en haat…” (al-Maida, 5/2)
Het bovenstaande vers onderstreept dit feit.
Uitgaande van dit principe hebben de geleerden de volgende voorbeelden gegeven met betrekking tot deze kwestie:
a) Het is haram om druiven te verkopen aan een persoon die wijn gaat produceren.
b) Het is onbetamelijk een wapen te verkopen aan een persoon die onheil sticht onder de gelovigen.
c) Het is haram een kelk te verkopen aan een persoon die er wijn mee gaat drinken.
d) Het is haram om een mes of een soortgelijk wapen te verkopen aan een persoon die het gaat gebruiken om te plunderen.
e) Enkele fatwa’s van Ibn Hajar al-Haytami over deze kwestie zijn als volgt:
- Het is haram om muskus te verkopen aan een ongelovige die het op zijn afgodsbeeld gaat smeren om het te verfraaien.
- Het is haram om een dier te verkopen aan een niet-moslim die het gaat doden met een methode die buiten het normale slachten valt. (zie al-Fatawa, 2/270)
f) Een van de redenen die halal haram maakt is slechte intentie en slecht doel. Daarom is het haram om wapens te verkopen op momenten van onheil. Het is haram om wapens te verkopen aan ongelovigen. Het is haram om wapens te verkopen aan een persoon die ze onrechtmatig gaat gebruiken. (zie al-Mawsuatul-Fiqhiyyatul-Kuwaytiyya, 1/107)
- Echter, volgens de Hanafi madhhab, “De vorm op het moment van het verkopen van iets is essentieel.”
Dienovereenkomstig is het toegestaan om druiven te verkopen aan een persoon die wijn gaat produceren. Want, op het moment van verkoop, zijn de druiven, die verkocht en gekocht worden halal. Dat zij later veranderd en tot wijn verwerkt zullen worden, doet niets af aan het feit dat de druiven op dat moment halal zijn.
Evenzo is het geoorloofd om wapens te verkopen ten tijde van onheil aan de mensen van zaken. Want wat een zonde en haram is, is niet het wapen zelf, maar het onwettig gebruiken ervan.
Het is echter geoorloofd zonder karahah de hierboven genoemde druiven te verkopen, maar het verkopen van wapens op die manier is makruh. Want de druiven worden een middel tot zonde nadat hun huidige vorm is veranderd, maar het wapen wordt gebruikt als een middel tot zonde met zijn huidige vorm. (zie W. Zuhayli, al-Fiqhul-Islami, 3/580-581)
Het betekent dat de verklaringen in de vraag hiermee in overeenstemming zijn.