Qadar is een titel van de kennis van Allah. Om te beschouwen dat het huwelijk niet qadar is, wordt het noodzakelijk dat Allah niet op de hoogte is van deze twee mensen, wat onmogelijk is voor Allah, wiens kennis alles omvat, elke plaats en elke tijd. Dan is het antwoord op die vraag: “Het huwelijk is zeker qadar.” Er kunnen zich hier echter twee verschillende situaties voordoen:
- Met Zijn oneindige kennis wist Allah dat de vrouw en de man wilden trouwen met gebruikmaking van hun eigen gedeeltelijke vrije wil en wanneer de tijd daar was, zou Hij hun wens vervullen door het te scheppen door Zijn universele wil; daarom schreef Hij, in de voor-terniteit, in hun boeken van qadar dat zij zouden trouwen. “Kennis is afhankelijk van het gekende.” Deze regel duidt aan dat dit schrijven gebaseerd is op hun wens en wil. Dat wil zeggen, in het boek van qadar staat niet geschreven: “Zij moeten trouwen”, maar: “Zij zullen trouwen. “Ongetwijfeld dwingt zulk een geschrift de mens niet af.
- Soms laat Allah, om de mensen te beproeven op het gebied van dankbaarheid of geduld, zonder in te grijpen in hun gedeeltelijke vrije wil, twee mensen elkaar ontmoeten en laat hen trouwen. Als dat huwelijk een mooi huwelijk is, is het een genade omdat de man en de vrouw gevraagd wordt te danken. Als dat huwelijk een slecht huwelijk is, is het een beproeving van geduld. De man wordt beproefd door de vrouw, en de vrouw wordt beproefd door de man. Dat wil zeggen dat niet in alle huwelijken rekening wordt gehouden met de gedeeltelijke vrije wil van mensen. Met andere woorden, het huwelijk, dat een vrijwillige daad is, voltrekt zich soms als een verplichte daad; zonder de tussenkomst en de voorkeur van de mensen. Dan moeten we de volgende decreten als regels beschouwen.
- Als een mens wenst dat iets gebeurt, maar Allah wil niet dat het gebeurt, dan vindt die daad niet plaats en komt zij niet tot stand. Als deze wens die niet plaats vindt een goede zaak is, zal de persoon beloond worden voor zijn goede voornemen.
- Als een persoon wil dat iets gebeurt, en als Allah het ook wil, dan wordt die daad geschapen en vindt hij plaats. Omdat de gedeeltelijke vrije wil van de persoon de creatie van die daad veroorzaakt, zal de persoon verantwoordelijk zijn voor die daad. Als het een goede daad is, zal hij worden beloond; als het een slechte daad is, zal hij worden gestraft.
- De daden die door de wil van Allah zijn geschapen, zonder tussenkomst van mensen: Ten aanzien van dat soort daden is de gedeeltelijke vrije wil van de persoon niet betrokken. Zoals wij eerder hebben vermeld, schept Allah deze opdat zij op de proef gesteld zullen worden in termen van dankbaarheid of geduld.
Het huwelijk is soms een daad die tot de tweede groep behoort. Wanneer mensen hun gedeeltelijke vrije wil gebruiken, schept Allah wat zij willen. Soms komt een daad voor die tot de derde groep behoort. Zonder dat de wil van mensen tussenbeide komt, laat Allah mensen trouwen. Echter, het huwelijk is in beide gevallen qadar. En het is de voorbeschikking van Allah.
Had je hier wat aan?
